بنده تقریبا ۱۹ ساله بودم که به همراه پدرم راهی نجف اشرف شدیم مرحوم پدرم رضایتی به ماندن من در نجف نداشت یعنی کسی او را منصرف ساخته بود او نیز خود را از تهیه مخارج تحصیل من عاجز می دید چون پشیمانی او از اقامتم در نجف قطعی شد متوسل حضرت امیر (ع) شدم لذا به زیارت حضرت رفته و درخواست پناهندگی نمودم گریه گلویم را گرفته بود ولی خودداری می کردم تا رفتم وچسبیدم به ضریح مطهر حضرت و عرض کردم: یا علی مرا تا اینجا کشانده ای نگذار من برگردم

فردای آن شب پدرم درحالی که به من نگاه می کرد و می خندید گفت: رفتی و گرفتی ؟!

بله پدرم خواب امام را دیده بود که به ار فرموده بودند: "حسن را به من بسپار و کاری نداشته باش" 

!!!!!  نظر یادتون نره  !!!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: